Bugün 3 Aralık Dünya Engelliler Günü...
Şimdi yok şu konuda zorluk çekiyorlar yok böyle sıkıntıları var diye uzun uzun anlatmak istemiyorum.Zaten etrafımıza biraz daha dikkatli baksak görebiliriz,yaşamanın engelliler için bizden daha zor olduğunu.Yalnızca hatırlatmak istediğim onlarla karşılaştığımız da sanki bizden çok farklılarmış gibi davranmamamız ve gerekliyse elimizden geldiğince yardımcı olmamız.
Ve onlara acımamamız.
Yanlış hatırlamıyorsam Erdal Demirkıran'ın bi kitabında bu konuyla ilgili bi anısını okumuştum.
Sonradan görme engelli olan yaşlı bir amca.
Bu durum yüzünden kendini kötü hissetmektedir.Tanıdıkları ne yapsalar onu mutlu edemezler.
Sonunda Erdal Demirkıran'dan onunla konuşması istenir o da amcanın yanına gider bir gün.Ondan elini uzatmasını ister sonra evdeki tanıdıklarından birkaçıyla el ele tutuşturur ve kim olduklarını sorar.Yalnızca ellerinden bilir amca onların adlarını.
En son kendi elini verir Demirkıran.Amca tutar biraz duraksar sonraysa 'bu bir yabancının eli,senin elin mi?' der.Bunun üzerine Demirkıran da 'gördün mü?sen bizden sadece bir yönden engelliyken biz sana göre dört yönden engelliyiz.' der.
Benim anlatmak istediğimde tam olarak bu.Engellilere acımamalı fakat yardımcı olmalıyız!
Son olarak da bu yazıyı yazmama vesile olan kısa filmi paylaşıyorum ve de susuyorum^^
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder